Դեկտեմբերը` սարսափի ամիս (քաղաքական քրեաօլիգարխիայի թունոտ ժանիքները)

Զանգը հնչեց, գները ելնում են սարն ի վեր, ավելի ստույգ` բարձրանում են, հեծնում մեր ուսերին, մեր գլխին ու պարանոցին, առհասարակ ամենուր, որ հեծնելու թեկուզ մի փոքրիկ թամբատեղ կա։ Վարչապետը տրտում, սակայն միաժամանակ անշփոթ եզրակացնում է` այո, դոլարի փոխարժեքի բարձրացումը ծանր հետևանքներ կունենա շարքային սպառողների համար։ Կեցցե՛ս։ Բնականաբար, շարքային սպառողների հոգսերի բազմացումը նույնականացվում է ոչ շարքային, այսինքն` «ընտրախավային» հանրային շերտի հույսերի բազմապատկմամբ, այն է` այս Ամանորին էլ քերթել ժողովրդի բազմադաբաղ մաշկը և կերտել մի քանի նոր դղյակ, շոգեբաղնիք, հանք ու լիճ։ Սակայն ինչո՞ւ արգո վարչապետը տրտմագին դիմախաղից հետո լայնաբերան չի ժպտում, չէ՞ որ նա, նրա շրջապատն ու շրջապատի շրջակայքը ընտրախավային, այսինքն` ենթակա են է՛լ ավելի հարստացման, շենացման և վայրագացման այս մի ափաչափ ու տանջահարված հողի վրա։ Ինչևէ, այս տարի արդեն նոյեմբերի կեսերից շնորհավորում են Ամանորն ու Սբ. Ծնունդը, ինչպիսի՜ անհեթեթություն։ Սակայն սա ինքնանպատակ չէ, մթնոլորտը պիտի շիկացնել, նախատոնական շորշոփներով գրգռել մարդկանց ախորժակը, համաճարակի վերածել օր առաջ Ամանորի սեղանը բարիքներով լեցուն տեսնելու տենդը։ Մի խոսքով, գները «լկտիանում» են, վարչապետը երազում է, որ իրեն վստահեն։
Ես վստահում եմ նրան և վստահեցնում եմ բոլորին` այս ձմեռն առավել հոգսաբեկ կլինի, քան նախորդը, զի սա է ներկա կառավարության գերակա խնդիրը` էլ ավելի կքեցնել հոգսերի ներքո հանրությանը, կանաչ բազում լապտերներ վառել արտագաղթի ճանապարհին և մեծագույն բովանդակությամբ, անգամ սիրառատ կրքոտությամբ զարդարել Հանրապետության հրապարակի տոնածառը։ Ի դեպ, համաձայն սեփական հաշվարկներիս, տոնածառի լույսերը շողարձակում են վարչապետական պլպլան գրասեղանին և էլ ավելի տոնական են դարձնում նրա, առհասարակ, կառավարության նախատոնական տրամադրությունը։
Միով բանիվ, որքան ահագնանում է արտագաղթը, այնքան ավելանում են քաղաքական-քրեական օլիգարխիայի գերշահույթները։ Միով բանիվ, դեկտեմբերն այս տարի սարսափի ամիս է դառնալու, զի դոլարային դիվախաղը լիուբոլ արդարացնում է վերնակույտի սպասելիքները. քաղաքը, իր կամքից անկախ, ընկղմվում է նախա, չէ, ոչ թե տոնական, այլ ուղղակի շնական շուրջպարի մեջ` պայթուցիկները որոտում են, փուչիկները պայթում, քաղաքական դհոլներն են երջանիկ մոլուցքով հիմնավորում սննդամթերքի թանկացման նշանակությունը որպես գալիք սերնդի անամպ ապագայի հիմք։ Միով բանիվ քաղաքական քրեաօլիգարխիան բացել է գարշաբույր երախը և ցուցանում է թունավոր ժանիքները։ Կամ պիտի ենթարկվենք այս նոր դիվախաղին, կամ էլ գրողի ծոցն ուղարկենք տոն և թանկություն, այս ձմռանը գոյատևենք մի պատառ հացով և երկու պտղունց պանրով։ Հավատացեք` կհաղթենք։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Հ. Գ.- Անշուշտ, վիճակը ողբերգական ենթատեքստեր չէր ունենա, եթե ժամանակին ՀՀ կառավարություններն ապահովեին հանրապետությունը տնտեսական անվտանգության բարձիկներով։ Այսօր էլ ուշ չէ։ Սակայն իրավիճակը կարող է բարելավվել, եթե հասարակության և պետության անվտանգությունը հենց այս պահից դառնա իշխանությունների և կառավարության հավատո հանգանակը։

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ